امروز میلاد پدرمهربان ورنج کشیده امت پیامبر علی (ع) بود.غروب روزی است که روز پدرش نام نهاده اند .

امروز همه از پدرنوشتند آنها که پدرداشتند از او تجلیل کردند

وآنها که نداشتند اشک حسرت ریختند وهدیه ای ای نثارش کردند .

برخی از پدران آسمانی خود نوشتند وگفتند وبرخی که هنوز چشم امید به بازگشتش داشتند .....

اما امروز یک پدر مهربان ،پدری که با دردهای مردم دردمند می شود ،پدری که بر غصه های امتش  اندوه می خورد ،پدر ی که برگناهان  امتش اشک میریزد واز غفلت آنها استغفار می کند هم بود که چشم انتظار توجه ما بود

وچقدر درلحظات این روز به یادش بودیم وبرایش چه کردیم ؟

آیا دل او از اعمال ما شاد شد ؟ آیا لبخند رضایتی برلبانش نشاندیم ؟

وآیا او را بر آمادگی خویش بر درک حضورش امیذوارساختیم وآیا .........

امام رضا (ع) این پدر رااینگونه معرفی می کند :امام مونسی است غمگسار، و پدری است مهربان ، و برادی است مهربان و (در مهربانی مانند) مادری است نیک رفتار نسبت به فرزند خردسال، و او پناه مردمان است به هنگام پیش آمدهای ناگوار.

خداکند کسی امروز به یاد این پدرمهربان هم بوده باشد